Zenda Libros es una editorial que suele organizar concursos literarios para promocionar la lectura y la escritura. En esta ocasión, ha publicado las bases de un concurso de relatos cortos escritos en castellano o en euskera. El tema de los relatos son las historias o cuentos de temática vasca.
Esta es mi propuesta:
SUA
Istorio hau duela urte asko gertatu zen. 1983ko udan, koadrillako batzuek erabaki genuen asteburu bat mendian pasatzea.
Zonalde horretan ez zen kanpamentua onartzen, babestutako gunea bait zen, baina… nork jakin beharko luke?
Arratsaldean iritsi eta denda jarri ostean, bainu bat hartu genuen hurbileko ibai batean.
Gauean, sua egin genuen, eta afaldu eta edaten hasi ginen bitartean, zerbait gertatuko zela sentitu nuen.
Distantzia batean, herri batean edo etxe batzuetan, danborrak entzuten ziren. Bateria horiek, abisu bat zirudien. Basoa sorgindua zegoela entzunda geunden, gauza bitxiak gertatu zitzaizkidan baina ez genuen sinisten.
Danborrak isildu zirenean, hozten eta euria hasi zen eta denda barruan babestu behar izan ginen. Euriaren soinua ozen eta amorratua nabaritzen zen dendaren ehunean. Gogoratu nintzen sua ez genuela itzali, baina egia esan, erortzen ari zen jarreadarekin, apur bat barregarria iruditu zitzaidan kanpora joatera sua amatatzera. Bakarrik itzaliko zela, pentsatu nuen.
Euriaren soinuarekin lo egin genuen. Gauerdian esnatu nintzen, eta sutea nola zegoen Joan nintzen.
Urrutian ikusi nuen emakume zahar baten irudia, saski batekin tolestuta zegoela. Euriak eta hotzak laino lodi laua utzi zuten, eta horrek nire ikuspegia zaildu egin zuen.
Emakume zaharrera joan nintzen, hura laguntzeko eta hurbildu ahala, haritz zahar bat besterik ez zela konturatu nintzen. Berriro dendara itzultzeko bidean, oihu baten soinua, atzera begiratu behartu ninduan. Haritza, emakume zahar baten antzera zeukan oraindik, baina formaz aldatu zuen. Gainerako zuhaitz enbor guztietan nabaritu nituen, giza irudiak: hankak, besoak eta aurpegiak.
Beldurra nuen eta dendan sartu nintzen, sakuan sartu eta lo egiten saiatu nintzen.
Hurrengo goizean esnatu ginenean, dendaren ohiala kanpotik guztiz urratua zegoen, zuhaitz adar batzuek harrapatu balute bezala.
Fuente: este post proviene de Lola Kabuki, donde puedes consultar el contenido original.
¿Vulnera este post tus derechos? Pincha aquí.
Creado: